Skip main navigation

تصاویر ماهواره‌ای: چرا چیزی را که می‌بینیم، می‌بینیم؟

text

آنچه در یک تصویر می‌بینیم به فاکتورهای متفاوتی بستگی دارد، از جمله این که با چه تصویری سر و کار داریم و این که آن عکس چه زمانی گرفته شده است. در اینجا نگاهی می‌اندازیم به این که چرا می‌توانیم محوطه‌ها و اجزاء باستانی را در این تصاویر مشاهده کنیم.

اجزاء سه‌ بُعدی

اجزاء محوطه‌های باستان‌شناسی اغلب باعث ناهمواری سطح زمین می‌شوند، به خاطر وجود باقی‌مانده دیوارها، خندق‌ها، حوض‌ها و اجزای دیگر. زاویه تابش خورشید و همچنین زاویه دوربین، وقتی عکس گرفته می‌شود، می‌تواند روی نحوه‌ای که عکس‌ها را می‌بینیم، تاثیر بگذارد (تصویر ۱).

در این تصویر خورشید و ماهواره‌ای نشان داده شده‌اند که در زاویه‌ای مورب با اجزاء باستان‌شناسی روی زمین قرار دارند. این عکس نشان می‌دهد که چه‌طور خورشید می‌تواند روی اجزاء سایه بیندازد و این که ماهواره‌ها همیشه درست بالای سر اجزاء نیستند. در سمت راست تصویر، یک عکس ماهواره‌ای محوطه‌ای را نشان می‌دهد که روی آن سایه‌ای واضح افتاده است.
تصویر یک: یک جزء سه بُعدی اغلب تحت تاثیر زاویه تابش خورشید و زاویه دوربین قرار می‌گیرند. (کلیک کنید تا تصویر بزرگ شود)

یک عنصر تپه‌ای در تصاویر ماهواره‌ای به این دلیل قابل رویت است که از سطح پیرامون خود بلندتر است و برای همین بر اطرافش سایه می‌اندازد. اندازه سایه به زاویه خورشید بستگی دارد (تصویر یک).

فصل‌ها

فصلی که عکس در آن گرفته شده هم می‌تواند روی رویت اجزاء تاثیر بگذارد. بعضی از اجزاء را وقتی زیر برف هستند، راحت‌تر می‌شود دید یا وقتی سطح خاک خیس است. بعضی اوقات به خاطر محوطه باستان‌شناسی‌ای که زیر خاک مدفون شده است، رشد گیاهان تغییر می‌کند. برای مثال، سطح خاکی که پر از خندق و چاله باشد، آب را در خود نگه می‌دارد، در نتیجه گیاهان می‌توانند بهتر رشد کنند، در حالی که سطوح سنگی مثل جاهایی که زیرشان دیوار یا جاده مدفون شده، رشد را برای گیاهان سخت می‌کنند. تصاویر ماهواره‌ای می‌توانند نرخ‌های متفاوت رشد را نشان دهند، اما فقط در مواقع خاصی از سال (تصویر ۲).

قلعه‌ای مربع‌شکل وسط یک محوطه در دو عکس جداگانه قابل تشخیص است. عکس سمت چپ در سال ۲۰۱۱ گرفته شده و عکس سمت راست در سال ۲۰۱۳. یک جاده محوطه را دو نیم می‌کند. در تصویر سمت چپ، محوطه یک‌دست خاکستری مایل به قهوه‌ای است، اما در تصویر سمت راست بخش بیرونی دیوارهای محوطه با خاک روشن و تقریبا به رنگ سفید احاطه شده‌اند که نشان می‌دهد خندقی پیرامون دیوارها کشیده شده و آب بارانی که در زمستان جمع شده، خاک را از اطراف خود مرطوب‌تر کرده است.
تصویر ۲: رویتِ بعضی از اجزاء محوطه‌های باستانی اغلب تحت تاثیر فصل‌ها قرار می‌گیرد. (کلیک کنید تا تصویر بزرگ شود) (کلیک کنید تا تصویر بزرگ شود)

پوشش سطحی زمین و اجزاء مدفون

بعضی از انواع پوشش سطحی زمین می‌توانند سطح خاک را بپوشانند و باعث شوند تا دیدن محوطه‌های باستانی‌ای که زیر این سطح قرار گرفته‌اند، سخت شود. مثلا، درختان انبوه. همچنین، آبیاری مداوم می‌تواند باعث شود تا رسوباتی که در آب هستند، سطح زیرین خاک را پنهان کنند.

در سمت چپ یک برش مقطعی انبوهی از سنگ‌هایی را نشان می‌دهد که زیر سطح زمین هستند. گیاهان اطراف محوطه رشد کرده‌اند و جایی که زیر زمین سنگ‌ها هستند، گیاهان کوتاه‌ترند. در متنِ زیر نمودار نوشته شده، «زه‌کشی بهتر در سطوح سنگی»‌ و بالای آن نوشته شده، گیاه به خوبی رشد نمی‌کند. سمت راست تصویر، برش مقطعی یک چاله‌ وی‌شکل را زیر سطح زمین نشان می‌دهد. گیاهانی که روی چاله هستند، بهتر از گیاهانی که کنارشان هستند، رشد کرده‌اند. زیر تصویر نوشته شده، «رطوبت خاک بیشتر است» و بالای آن نوشته شده است گیاه بلندتر رشد می‌کند.»
تصویر ۳: پوشش سطح زمین و اجزاء باستان‌شناسی مدفون

رنگ‌رفتگی سطح

بعضی اوقات محوطه‌های باستان‌شناسی ممکن است به شکل محوطه‌ای از خاک به نظر برسند که رنگ آن با محوطه‌ اطراف فرق دارد. این مسئله اغلب به خاطر این است که محوطه را شخم زده‌اند و مصالح ساختمانی مثل سنگ یا آجر و چیزهایی مثل خاکستر و زباله‌های محلی در سراسر محوطه پخش شده‌اند. در چنین شرایطی اغلب رنگ جایی که محوطه در آن قرار دارد، با رنگ محیط اطراف فرق می‌کند (تصویر ۴).

دو عکس در این تصویر نشان داده شده‌اند. در یکی از آنها، سطح زمین تیره و یشمی است، اما در مرکز تصویر یک رنگ‌پریدگی دیده می‌شود که به قهوه‌ای مایل به خاکستری می‌زند. در تصویر دیگر، سطح زمین بیشتر قهوه‌ای تیره است، به جز یک دایره قهوه‌ای کم‌رنگ که در وسط عکس دیده می‌شود. در هر دو مورد، بخش‌های رنگ‌پریده مزارع شخم‌زده هستند.
تصویر ۴: رنگ‌پریدگی خاک و محوطه‌های کم‌ارتفاع (کلیک کنید تا تصویر بزرگ شود)

خصیصه‌های زمین‌شناسی و دست‌ساز مدرن

بعضی اوقات خصیصه‌های طبیعی مثل سازندهای زمین‌شناسی، می‌توانند شبیه محوطه‌های باستان‌شناسی به نظر برسند. اگر کسی را برای کاوش به این منطقه بفرستید، می‌تواند باعث شرمساری شود. خصیصه‌های دست‌ساز مدرن، مثل نظام‌های آبیاری ممکن است ما را گمراه کنند (تصویر ۵ و ۶).

یک محوطه تقریبا گرد در مرکز تصویر که خاکی کم‌رنگ‌تر و شاید کمی آب آن را احاطه کرده.
تصویر ۵: یک خصیصه زمین‌شناسی روی گوگل ارث که ممکن است اشتباهی به جای «تِل» یا تپه‌ باستان‌شناسی در نظر گرفته شود. تصویر © ۲۰۲۰ سی‌ان‌ای‌اس/ایرباس.
چند خصیصه دایره‌ای که به شکلی نامرتب در یک محوطه خاکستری-قهوه‌ای پخش شده‌اند.
تصویر ۶: نظام‌های آبیاری گِرد که روی این تصویر گوگل ارث دیده می‌شوند، از بالا شبیه دایره‌های بزرگ هستند. این تصاویر ممکن است شما را گمراه کنند و فکر کنید آنها «تِل» هستند، اما آنها اغلب خیلی بزرگند و شکل‌شان هم خیلی مهندسی‌شده است. تصویر © ۲۰۲۱ سی‌ان‌ای‌اس/ایرباس.

تفسیر تصاویر یعنی این که با استفاده از سلسله‌ای از گام‌های منطقی درباره آنچه می‌‌توانیم ببینیم، باید بتوانیم تصمیم بگیریم.

This article is from the free online

باستان‌شناسی در خطر: استفاده از دورسنجی برای حفاظت از میراث فرهنگی

Created by
FutureLearn - Learning For Life

Reach your personal and professional goals

Unlock access to hundreds of expert online courses and degrees from top universities and educators to gain accredited qualifications and professional CV-building certificates.

Join over 18 million learners to launch, switch or build upon your career, all at your own pace, across a wide range of topic areas.

Start Learning now